Gitara Johna | |
Razem z Johnem po morzach pływała, | |
Bo ją jedną na świecie miał John. | |
Gdy był smutny, cichutko płakała, | |
Gdy był wesół, głos miała jak dzwon. | |
Wszystkie morza jej pieśni słuchały, | |
Wszyscy cichli, gdy John na niej grał. | |
Za melodią wspomnienia leciały, | |
Drżały serca twardsze od skał. | |
Zaczarowana była Johna gitara, | |
A może John jej swego serca pół dał? | |
Bo chociaż taka obdrapana i stara, | |
W najdalszych portach każdy ją znał. | |
Zaczarowana była Johna gitara, | |
Wyśpiewać mogła radość, smutek i żal, | |
Aż się zrodziła z legend o niej wiara, | |
Że głos jej ciszył ryk sztormowych fal. | |
Raz, gdy John się zakochał w dziewczynie, | |
Nowy odkrył przed Johnem się świat, | |
John zapomniał o knajpie i winie, | |
I gitarze swej wiernej od lat. | |
Lecz ta miłość nie była szczęśliwa, | |
Bo dziewczynę zabrał mu ktoś, | |
John się pienił i czarta przyzywał, | |
W winie topił swój smutek i złość. | |
Zaczarowana była Johna gitara, | |
Zaczarowany był gitary tej śpiew, | |
I łagodziła przyjaciółka stara, | |
Johna ogromną tęsknotę i gniew. | |
Zaczarowana była Johna gitara, | |
A taki dziwny i słodki był jej ton, | |
Że radość miała marynarska wiara, | |
Gdy na gitarze grał dla wszystkich John. |
Największy śpiewnik szantowy - ponad 1900 utworów. Większość z chwytami na gitarę, a także z wideo.
czwartek, 23 sierpnia 2012
Gitara Johna
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Świetna sprawa. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuń