Dwa bloki
Autor: Lucjusz Michał Kowalczyk	Wykonawca : Spinakery
Gdy tylko nasz okręt opuścił swój port	D A/D
I wyszedł na wielką wodę,	G D/A
To zaraz za główką pojawił się sztorm	G D
Kolejną nam dając przygodę.	G/A D
Zadrżała załoga i maszty, i kil,	h fis
I żagle ze strachu zadrżały,	e D/A
I tylko dwa bloki nie bały się, i	h e
Wesoło sobie skrzypiały.	A A7
Ref:
I-hi..., i-hi... i śmiały się bloki,	G D A D
I-hi..., i-hi... z tej fali wysokiej.
Zatrzęsły się szekle, zadygotał fał,
Kabestan zadzwonił zębami,
Bo pełen był obaw i spytać by chciał,
Co będzie, ach co będzie z nami?
I maszty omdlałe ugięły się aż,
Choć zawsze tak dumnie stoją.
Tak strasznie i groźnie jest tu cały czas,
A bloki się wcale nie boją.
Kolejną nauczkę znów życie nam da,
Gdy sztorm nas wypuści z tej matni.
Naprawdę się śmieje ten każdy, kto zna,
Kto śmiechu zażywa ostatni.
I poszły za burtę dwa bloki, co tak
Z uciechy w sztormie pękały,
I bosman dwa nowe zawiesił pod sztag,
Bo tamte się porozwalały.