Ballada o trzech Bogach
Autor: Andrzej Korycki	Wykonawca : Korycki Andrzej
Jego Bogiem wiatr był zawsze,	e a D7
Gdy do niego dłonie żagli składał.	G H7
Rzekłbyś - "Pewnie na wiatr rzuca słowa" -	C H7 e C
Nie, on z Bogiem gadał.	H7 e
Jego Bogiem ląd był zawsze,
Gdy strudzony na piach jego padał.
Rzekłbyś - "Pewnie strach obleciał człeka" -
Nie, on z Bogiem gadał.
Jego Bogiem dom był zawsze,
Gdy wróciwszy do ścian twarz przykładał.
Rzekłbyś - "Pewnie coś go trapić musi" -
Nie, on z Bogiem gadał.
I tak czcił trzech swych Bogów,	H7
Choć wiatr był wysoko, a brzeg gdzieś daleko, na którym stał dom.	a D D7 G
Lecz zapomniał żeglarz o tym czwartym Bogu,	a e
Który był tuż obok i los w ręku miał...	C H7
A tym Bogiem morze było,
Błąd swój pojął, gdy już w otchłań wpadał.
Wołał, prosił, lecz Bóg nie rozumiał,
Czemu?... Z nim nigdy nie gadał...