Gdy powiew wiatru
Autor: Adam Jaskierski
Gdy powiew wiatru	d g
Zmarszczył Bałtyku toń	g d
Wtedy każdy z żeglarzy	d A7
Łajbą wypływa swą	A7 d
Rozpięte żagle
Łapią najsłabszy wiatr
Biała nić kilwateru
Znaczy w wodzie swój ślad
Ref:
Bo gdy wzburzone morze jest
A bryzgi fal się biją w twarz
Na przekrór wichrom, burzom, mgłom
My ciagle płyniemy, płyniemy
Płyniemy, płyniemy w dal
Żagle obwisły
Ucichł gdzieś wiatru wiew
Wiara więc do Eola
Wznosi błagalny śpiew
Daj tchnienie wiatru
Zagraj na wantach pieśń
Wzburz też wody Bałtyku
W dal nas po falach nieś
Wiatr targnął żagle
Łajba w przechyle gna
Cieszy serca żeglarzy
Widok wzburzonych fal
Gdy krwawe słońce
Gaśnie za grzbietem fal
Nikną w oddali żagle
Pusta zostaje dal