Rzeki to idące drogi
Wieczorem, późnym wieczorem	C G C
panny wychodzą nad wodę,	F C
nad rzeka pochylają twarze,	F C
coś do niej szepcą, o czymś marzą.	d G d G
Ref:
Rzeki to idące drogi,	C
a łodzie, wędrowcy tych dróg.	d
Dwa razy w tej samej wodzie	G
nie przejrzy sie człowiek ni duch.	F G C
Trawy się wodzie kłaniają
odbicia swe potrącając
i wiatrem miękko kołysane
w jego gadanie zasłuchane.
Noc pachnie miodem i miętą,
a wianki płyną stadami,
płyną od zmroku, aż do świtu,
płyną tak z nikąd, aż do nikąd.