Pięciu chłopców z Albatrosa | |
Autor: Feliks Konarski | |
Przypłynęli raz do portu marynarze, | |
Wszyscy słońcem opalone mieli twarze! | |
A ten jeden - to był chudy, | |
A ten drugi - to był rudy | |
I gorzałę bez umiaru lubił chlać! | |
A ten trzeci ciągle dym wypuszczał z fajki, | |
Gdy kompanom opowiadał różne bajki! | |
A ten czwarty - ten obdarty - | |
Miał do góry nos zadarty, | |
Szelma chciałby stale tylko w karty grać! | |
A ten piąty - ten najmłodszy - | |
Ten w miłości był najsłodszy | |
I te ślepia jak dwa węgle czarne miał! | |
Gdy dziewczynie spojrzał w oczy, | |
To od razu ją zamroczył | |
I już potem mógł z nią robić to, co chciał! | |
Tęgich chłopców było pięciu, | |
A starczyło za dziesięciu, | |
Bo z nich każdy był marynarz - chłop na schwał! | |
Pięciu dzielnych wilkołaków, | |
Z "Albatrosa" pięć chłopaków... | |
Z "Albatrosa" - bo tak okręt ich się zwał! | |
W porcie tym był szynk, | |
W szynku tym był dżin - | |
A ten szynk od dawna trzymał stary Jimmy. | |
Jimmy córkę miał, | |
Mimi - tak ją zwał, | |
Bardzo kochał ją i chwalił przed wszystkimi! | |
Gdy wesoła brać | |
Przyszła wódkę chlać, | |
Mimi na nich popatrzyła się z ukosa, | |
Lecz po paru dniach, | |
Aż pomyśleć strach - | |
Pokochała pięciu chłopców z "Albatrosa". | |
Minął dzień i rok, | |
W porcie gwar i tłok, | |
I piosenka marynarska mknie w niebiosa! | |
Mimi patrzy w dal | |
I wytęża wzrok, | |
Wypatruje pięciu chłopców z "Albatrosa"! | |
Aż z dalekich stron | |
Przybył stary John | |
I obwieścił wszystkim w krąg nowinę srogą, | |
Że "Albatros" chwat | |
Na mieliznę wpadł | |
I zatonął razem z całą swą załogą! | |
Potonęli... poginęli marynarze, | |
Ci, co słońcem opalone mieli twarze... | |
I ten jeden, co był chudy... | |
I ten drugi, co był rudy, | |
Co gorzałę bez umiaru lubił chlać... | |
I ten trzeci - co to dym wypuszczał z fajki, | |
Gdy kompanom opowiadał różne bajki... | |
I ten czwarty - ten obdarty - | |
Co miał w górę nos zadarty, | |
Ten, co chciałby tylko stale w karty grać! | |
I ten piąty - ten najmłodszy, | |
Co w miłości był najsłodszy, | |
Ten, co ślepia jak dwa węgle czarne miał! | |
Ten, co kochał najgoręcej | |
I najczulej, i najwięcej, | |
Co pierścionek na odjezdnym złoty dał... | |
A nazajutrz stary Jimmy | |
Próżno szukał swojej Mimi, | |
Próżno wołał i na próżno biedak łkał... | |
Poszła Mimi złotowłosa | |
Za chłopcami z "Albatrosa"... | |
Z "Albatrosa" - bo tak okręt ich się zwał! |
Największy śpiewnik szantowy - ponad 1900 utworów. Większość z chwytami na gitarę, a także z wideo.
czwartek, 30 sierpnia 2012
Pięciu chłopców z Albatrosa
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz