Morze obiektem czci | |
| Autor: Tomasz Dziamian | Wykonawca : Może i My |
| Płynąłem statkiem gdzieś roku pół, | |
| A Ty czekałaś mnie. | |
| Neptun ciągle podstępy knuł | |
| Jak w koszmarnym śnie! | |
| A teraz, gdy przy mnie na lądzie tu | |
| Siedzisz wpatrzona tak. | |
| Czuję, że poczuć chcę sztormu smak, | |
| Bo tam łatwiejszy jest świat. | |
| Ref: | |
| Na morzu czuję co znaczy być | |
| Człowiekiem z kości i krwi | |
| Bez morza, zrozum nie mogę żyć - | |
| Ono obiektem mej czci. | |
| Rok póniej w tawernie siedząc w noc | |
| Od domu tysiące mil | |
| Byłem przy Tobie myślami błądząc | |
| Wśród spędzonych z Tobą chwil | |
| Szefa krzyk wyrwał mnie znów | |
| Ze smutnych nostalgii tych: | |
| "Dalej chłopaki jest wreszcie nów, | |
| Czas zaznać smak fali złych" | |
| Trzy lata później stanąłem u drzwi | |
| Naszego domu, a tam | |
| To co ujrzałem zmroziło mi krwi | |
| Każdy litr, każdy gram! | |
| Tyś gruba jak beka i bachorów sześć, | |
| Z pewnością nie moje są! | |
| Wypływam w morze, żegnaj i cześć! | |
| Służyć szanghajskim psom! | |
Największy śpiewnik szantowy - ponad 1900 utworów. Większość z chwytami na gitarę, a także z wideo.
czwartek, 13 września 2012
Morze obiektem czci
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz