Pieśń o Juracie | |
| Autor: Agata Boratczuk | Wykonawca : Za Horyzontem |
| W głębinach wód Bałtyku | |
| za dawnych czasów pałac stał, | |
| złoto i bursztyn lśniły w nim – | |
| tam żyć przyszło jej pośród fal. | |
| „Juratą, panią morza” | |
| nazywał ją miejscowy lud, | |
| bo dbała, aby nigdy nikt | |
| nie zbezcześcił bałtyckich wód. | |
| Zakazana miłość między morzem a lądem – | |
| pośród gdańskich ulic szepce tę legendę wiatr... | |
| Zakazana miłość między lądem a morzem, | |
| które łzami znaczy Bursztynowy Szlak. | |
| Los chciał, że młody rybak | |
| burząc spokój morskich dni | |
| na połów świtem ruszył, by | |
| przywieźć sieci swe pełne ryb. | |
| Jurata nakazała | |
| zgładzić śmiałka za ten czyn, | |
| lecz gdy spojrzała w oczy mu, | |
| wielką miłość znalazła w nich... | |
| Miał być skuszony śpiewem, by | |
| zginąć w pianie morskich fal, | |
| lecz miłość królowej dała mu | |
| życie za wieczory pośród skał... | |
| Zakazana miłość... | |
| Lecz król morza się rozgniewał! | |
| Wśród piasku wydm słychać chłopca jęk, | |
| a jej już nie ma pośród nas, | |
| tylko bursztyn złoci gdański brzeg... | |
Największy śpiewnik szantowy - ponad 1900 utworów. Większość z chwytami na gitarę, a także z wideo.
niedziela, 23 lutego 2014
Pieśń o Juracie
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz