Itaka
Autor: Stanisław Tym
Nie lubię, nie lubię wracać,	a G a G
Hardą ręką kołatać do wrót.	C E7
To gorsze niż stała praca,	a G a G
Taki jednorazowy powrót.	C E7
Lecz jakie przestrzenie powietrza,	C E7
Jakie przestrzenie wody	C F E7
Przemierzać będzie mnie trza,	a G a G
By nie wrócić jak Odys.	C E E7
Ref:
Nie wrócę na Itakę	a d
Ocean tnąc na pół.	a D d
W przeciwną stronę sztagiem,	a d
Pod fale będę pruł.	a E7
Ja o rodzinę nie dbam,	a d
Ani o kraju rząd.	a D d
Ja jeszcze z roczek, ze dwa,	a d
Popływać chcę pod prąd.	a E7 a
Raz przyszedł do mnie Epikur,
Objął mocno, pokazał palcem -
Tam w dali słoik konfitur
I herbata, i ciasto z zakalcem.
Chleb pachnie spożywczym hurtem,
Ciałem wstrząsają dreszcze.
Hej tam - ster w lewo na burtę!
Dobranoc, popływam jeszcze.
Nie wracać wcale nie łatwo,
Droga długa, trudna i żmudna.
Korabiem płynę i tratwą,
Zmieniam łodzie, galery i czółna.
Gdy światem wstrząsa listopad,
Słyszę wołanie w eter.
To woła mnie Penelopa:
"Wróć - zrobiłam Ci sweter!"
Ktoś może lubi podróże
Przez bezdroża pustynne i obce,
Lecz ja pod żaglami służę,
Moim domem jest okręt.
Deszcz wymył stempel z paszportu,
Zdjęcie porwały sztormy.
Kto chce, niech wraca do portu,
Ja nie wrócę do normy.
Nie wrócę na Itakę
Ocean tnąc na pół.
W przeciwną stronę sztagiem,
Pod fale będę pruł.
A żonę, żołd i żakiet
Niech bierze sobie gach.
Nie wrócę na Itakę,
A jeśli... to we snach.