Kobiety z portu
Autor: Jacek Reginia-Zacharski	Wykonawca : Roczeń Roman
Piękny połów rejs nam dał,	h fis
Widać los łaskawy był -	D A
Każdy myślał, gdyśmy już do domu szli.	e D Fis
Na lądzie da się przeżyć	h fis
Miesiąc, dwa lub trzy.	D A
Ci, co żony mieli, już liczyli dni.	e D Fis
Ref:
A nasze kobiety w porcie są,	h fis e h
Wypatrują swoje oczy	D A
Od rana do nocy,	e Fis
A wieczorem stawiają w oknach	G D
Świece zapalone	e h
I maja nadzieję,	D e
Że to godzin już niewiele.	Fis h
Bosman pierwszy poczuł to,
A przygłuchy trochę był,
Krzyknął: "Chłopcy, kry nam kadłub drą!"
Potem szybko poszło wszystko,
Maszt jak słomka cienka prysnął
I nasz szkuner z desek z trzaskiem nieuchronnie szedł na dno
Kumple w falach przed chwilą,
Teraz wszyscy już są w Hilo,
Szyper w oczy mi popatrzył i podążył tam.
I z załogi kilkunastu,
W martwej ciszy już, bez wrzasku,
Uczepiony jakiejś belki pozostałem w morzu sam.
Cud to chyba, że przeżyłem,
Chociaż w morzu długo byłem,
A do portu, skąd wyszliśmy, jakoś wracać strach.
Bo gdzie oczy swe podzieję,
Gdy odbiorę im nadzieję,
Tym kobietom, których mężów głosy ciągle słyszę w snach.