Damy ci Brytanio
	Sailor
Raz w morze wyszedł statek	C G
Atlantyk burzył się,	d G
na pokład gnali nas co tchu	C F C
do żagli i do rej,	C G C
a bosman wrzeszczał basem	C G
do pomp nas ciągle gnał	d G
i prymką spluwał wciąż na deck	C F C
i za nic chłopców miał	C G C
Ref.
Damy ci Brytanio,	C F
z nas każdy to twój syn,	d G
ostatniego Fensa –	C F
God save the Queen!	C G C
Napełnić trzeba skarbiec,
załoga o tym wie -
Królową każdy kocha wszak
i Starej Anglii brzeg.
Więc czemu drze się bosman,
a Stary piekli się?
Harujemy tu ile mamy sił,
Valparaiso coraz bliżej jest!
Sir Francis nam przewodzi
Admirał – chłop na schwał,
więc ramię w ramię walczmy z nim,
do żagli i do dział!
Gdy bitwa się skończyła,
wiatr rozwiał czarny dym,
bosman zniknął gdzieś, zwiał podły pies,
diabli w piekle tańczą z nim!
Ładownie pełne skarbów
armada naprzód mknie,
jest złoto, srebro, wina moc,
a wiatr nam w żagle dmie!
Do domu już wracamy,
dziób tnie wzburzoną toń,
złoto wpadnie też i do naszych kies –
Królową Boże chroń